Լավ, էս դեմագոգիային մի օր վերջ պիտի տրվի՞, թե չէ: Երկուսուկես տարի առավոտից իրիկուն խոսում է ու խոսում, խոսում է ու խոսում, մազոլ արեց աչք-ականջներս...
Հասարակություն կոչեցյալը կազմված է մարդկանցից, որոնք բոլորը, իրենց հնարավորությունների սահմաններում, ձգտում են ապրել հնարավորինս բարձր որակ ունեցող կյանքով...
Մենք ապրում ենք ժամանակներում, երբ մի ստվար զանգվածի համար Հայրենիքը Նիկոլի պարզած ժեշտի կտորն է՝ 29 000 ք/կմ-ով, Արարատը հայկական խորհրդանիշ չէ, Արցախն էլ Ադրբեջան է ու վերջ...
1945 թվականի գարունը, երբ դաշնակից զորքերը մտնում էին նացիստական համակենտրոնացման ճամբարները, մարդկության պատմության մեջ թողեց անմոռանալի դրվագներից մեկը...
Մի քանի օր առաջ Թուրքիայի նախագահ Ռ. Թ. Էրդողանը ուղիղ տեքստով հայտարարել է. «Թուրքիան, մյուս տարվանից սկսած, որոշ խորհրդանշական քայլեր կձեռնարկի Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման հարցում»։
Խորհդանշական քայլեր կարող են լինել, օրինակ, ցուցադրական հանդիպումները, թուրքերի կողմից ավիրված Անիի կամուրջի վերականգնումը, մեկ-երկու մեր ականջին քաղցրահունչ ուղերձ...